سریال ایرانی مشتری خارجی هم دارد| رقابت با سریال ترکی و کره‌ایی با قصه فارسی
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۰۵۱۰۱
همشهری آنلاین: زمانی که «شهرزاد» در شبکه خانگی توزیع شد، حدود ۱۲ تا ۱۴ میلیارد تومان هزینه اولیه برای ساخت، از محل فروش دی.وی.دی‌های سریال در تیراژ ۵۰۰ هزارتایی برای ۲۶ قسمت توانست بیش از ۳۹ میلیارد تومان فروش و بیش از ۲۵ میلیارد تومان سود خالص داشته باشد. آن زمان خیلی‌ها از امکان نمایش سریال در دیگر کشورها صحبت کردند؛ اما به نظر اتفاقی نیفتاد در حالی که کشورهایی چون ترکیه و کره‌جنوبی با فروش سریال‌های خود توانستند هزینه خوبی به دست آورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
صادر کردن سریال‌های نمایش خانگی علاوه بر درآمد زایی می‌تواند تاثیرات بلند مدت فرهنگی را در کشور مقصد داشته باشد و این ارزیابی مثبتی برای کشور خواهد داشت. امروزه کشوری مانند کره جنوبی و یا ترکیه چنان در تولید و تکثیر سریال‌های خود موفق بوده که خیلی‌ها مجذوب آن شده‌اند و حتی برای یادگیری زبان‌های کره‌ای و ترکی اقدام کرده‌اند.
عنوان شده که برخی از سریال های نمایش خانگی در شبکه های تلویزیونی و پلتفرم های ۱۵ کشور جهان در حال پخش است که بخش اعظم آن در کشورهایی چون ترکیه، کره‌جنوبی، برخی کشورهای آمریکای لاتین و ... به نمایش در می‌آید؛ موضوعی که بسیاری از کارشناسان می‌گویند: برخی از سریال‌های این شبکه ظرفیت نمایش در کشورهای دیگر را دارند و این موضوع می‌تواند به چرخه اقتصاد تولید سریال‌های شبکه نمایش خانگی کمک کند.
ایران در رقابت‌های جهانی
رحمان سیفی آزاد، تهیه کننده سینما و تلویزیون به همشهری می‌گوید: «سریال‌سازی در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی در این سال‌ها با چالش‌های زیادی روبه‌رو بوده و فراز و نشیب زیادی را پشت سر گذاشته و البته همچنان با آن روبه‌روست. خوشبختانه آثاری که کیفیت لازم را دارند و جنس موضوعات جهان یا منطقه شمول را دارند، باعث شده که بینندگان خود را در کشورهای مختلف به دست بیاورند. »
تهیه‌کننده فیلم «ماجان» در ادامه می‌گوید: «در حوزه کشورهای مسلمان ،سریال‌های نمایش خانگی که قصه‌های جذاب با پرداخت درست و حرفه‌ای و رعایت استاندارهای کارگردانی و بازیگری و... دارند؛ توانسته‌اند مشتری‌های خود را جلب کنند این اتفاق پای ایران را در حوزه سریال سازی در عرصه رقابت های جهانی باز کرده است.»
تهیه‌کننده «پریا» یادآور می‌شود: «ایجاد انگیزه برای گروه های سازنده می‌تواند مهمترین حسن باشد. همچنین باعث می‌شود سازندگان سریال‌ها برای درآمدزایی و گستردگی مخاطبان در انجام کارها و تولید سریال‌ها دقت بیشتری داشته باشند و به تلویزیون و شبکه نمایش خانگی محدود نشوند. داشتن بازار جهانی باعث می شود با قوت بیشتری در تولید هزینه کرد و برایش فکر کرد. همچنین وسواس بیشتری در تولید فیلمنامه و اثر داشته باشیم. »
مقاصد فرهنگی و درآمدزایی
سیفی‌آزاد همچنین تصریح می‌کند:«اتفاقی که هنوز گسترده نشده و اما طلیعه اش به وجود آمده را نمی‌توان نادیده گرفت؛ آثاری از پلفترم‌ها توانستند نمایش خود را در دیگر کشورها داشته باشند. به بازار کشورهای جهانی دست پیدا کنند این درآمدزایی باعث می شود علاوه بر منافع اقتصادی برای گروه سازنده باعث صدور المان ها و فرهنگ ایرانی به منطقه و جهان باشد. یکی از اهدافی که سریال‌سازی در همه جا دارد علاوه بر سرگرم سازی؛ در کشورهایی چون ترکیه هند و کره مقاصد فرهنگی و توریستی در پس آن نهفته است. افرادی با دیدن سریال‌ها به فرهنگ و جذابیت‌های محیطی و توریست علاقمند شوند و باعث می‌شود تبادلات فرهنگی شکل بگیرد. در کشور ما که فرهنگ غنی دارد و پشتوانه فرهنگی دارد و در عرصه مسائل اخلاقی و انسانی موارد زیادی برای عرضه دارد که متاسفانه محدود عرضه شده و محجور بودند برای جامعه جهانی می‌تواند جذاب باشد.»
مدیران از موقعیت امروز استفاده کنند
تهیه‌کننده «من مادر هستم» به حوزه مدیریتی در این زمینه اشاره می‌کند:«در حوزه مدیریتی دوستان باید این موضوع را یک فرصت بدانند و به آن بپردازند. اتفاق خوب این است که بینندگان دیگر کشورها؛ داستان های ما برایشان جذاب بوده و قراردادهای فرهنگی پذیرفته شده است ؛ نوع روابط و رفتارهای اجتماعی برایشان جذاب باشد. همه دست‌اندرکاران و سیاستگذاران باید فرصت را غنیمت بشمارند و آن را رونق بدهند. با انجام کارهای کارشناسی بتوانند نقاط قوت بالقوه شناسایی و بالفعل تبدیل شود و گسترش پیدا کند.این فرصتی برای عرصه وجه فرهنگی کشور به جهان است. به لحاظ سیاسی و اقتصادی هم برای کشورمان مفید است.برای یک مثال ؛ سال‌ها یک سفیر و کاردار فرهنگی باید تلاش کند با ایجاد برنامه های فرهنگی بتواند یک گوشه از ایران را معرفی کند اما یک سریال می تواند یک سریال که ارزش مادی هم دارد بتواند معرفی خوب و دقیق و اثر گذار را فرهنگ ایران امروز داشته باشد.»
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فیلم و سریال ایرانی نمايش خانگي نمایش خانگی باعث می شود تهیه کننده سریال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۰۵۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال موسیقی ایران خوب است
«به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. » این بخشی از گفته‌های علیرضا طلیسچی، خواننده شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند، تثبیت کند.
به گزارش ایسنا، به نقل از همشهری، تولید و پخش رئالیتی‌شوها، از «مافیا» گرفته تا «پدرخوانده»، در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه‌ها که این‌روزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب‌های مافیا» بازی جذابی برای طرفدارانش پخش می‌کند. در این برنامه یک قاتل سریالی به نام زودیاک شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می‌دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.
سریال «شب‌های مافیا: زودیاک» به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو، فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مؤمن، مهدی مهدی‌پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند.
علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است؛ خواننده‌ای که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند تثبیت کند. این خواننده پاپ که متولد۶۴ است، از میانه دهه۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد و تک‌آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه «شب‌های مافیا» می‌گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت‌وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود. چطور شد که در برنامه «شب‌های مافیا: زودیاک» شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم، اما به‌نظرم «زودیاک» شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش بازی را برای بیننده جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند. برد و باخت برای شما چطور بود؟
شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. این‌طور نگاه می‌کنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه لحظاتی حال خوب ایجاد کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و... تولید شده است. از نظر شما، تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل «صداتو» چه تأثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند، اما اینکه این برنامه‌ها بتواند هنرمند بسازد مبحث دیگری است، چون یک خواننده هرقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و صحنه را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی کاملا نیازمند تجربه این واقعیت است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده یکی‌دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده، اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها باز هم تولید شود، به فهم و درک بیشتر مردم از فضای موسیقی کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام، اما علاقه نه، چون به‌نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به‌صورت علمی و پایه آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است. درست است که موسیقی کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند، با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد موسیقی دارد از آن حالت قبلی بیرون می‌آید و خودش را ترمیم می‌کند.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌های موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار این‌طور دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش بازار. ولی در نهایت کارها را مردم برجسته می‌کنند، یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی می‌رسد. «پاقدم» یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران کاملا رعایت شده و فکر می‌کنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیربهادر دهقان، شعر و ترانه و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخمان رجوع کنید، می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همین‌طور است. وقتی یک پدر بودجه مشخصی برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد تا در کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم موسیقی شاد نسبت به موسیقی غمگین بیشتر شنونده و طرفدار داشته است.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها تبلیغ کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی داشته‌ایم که با یک قطعه روی صحنه آمده‌اند و بقیه قطعه‌هایشان حالت مکمل همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید مخاطبان بیشتری را جذب کرده و به‌تدریج معروف شده‌است. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یک‌بار این را تجربه کردم و متأسفانه بازخورد خوبی از این کار نداشتم، به خاطر اینکه تیم تولید آن کار تیمی که فکر می‌کردم نبود. البته بازیگران و بقیه عوامل همه خوب بودند، اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم، هرچند از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
رئالیتی‌شوها توانسته‌اند تا اندازه ای شبکه نمایش خانگی را متحول کنند
در چند سال اخیر پلتفرم‌ها به کاربران امکان می‌دهند فیلم‌ها و سریال‌ها را به‌صورت آنلاین تماشا کنند و به‌سرعت به رقیبی برای تلویزیون تبدیل شده‌اند.
یک مقایسه ساده در تولیدات و سریال‌های پخش‌شده در ابتدای سال۱۴۰۳ تا امروز میان پلتفرم‌های نمایش خانگی و تلویزیون نشان می‌دهد تلویزیون با وجود آنکه نسبت به سال گذشته با کم‌کردن حساسیت‌هایی سعی در جذب هنرمندان و چهره‌های مطرح کرده اما باز هم بازی را در زمین رقابت با پلتفرم‌های پخش نمایش خانگی واگذار کرده است.
این روزها تولید رئالیتی‌شوها و برنامه‌های مسابقه که در شبکه نمایش خانگی تولیدشده، توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب امروز به‌وجود بیاورد، مخاطبی که تنها با تماشای سریال و فیلم نمی‌تواند اوقات فراغت خود را پر کند. بنابراین از یک‌سو پلتفرم‌های گوناگون در شبکه نمایش خانگی در بیشتر سریال‌های خود توانسته‌اند با تمرکز بر جذابیت‌های داستانی و استفاده درست از ستارگان سینما و تئاتر تولیدات جذابی را پیش روی مخاطب بگذارند و از سوی دیگر با تولید و پخش برنامه‌های مختلف نشان داده‌اند توجه به ذائقه مخاطب برایشان مهم است و در بخش‌هایی موفق شده‌اند.
البته دامنه صنعت سرگرمی آنقدرگسترده است که ما در تلویزیون یا حتی شبکه نمایش خانگی هنوز نتوانسته‌ایم رقابتی با برنامه‌های خارجی داشته باشیم. با این حال، برخی از این برنامه‌ها توانسته‌اند آنقدر جذاب باشند که تماشاگران فصل‌های آن را دنبال می‌کنند.
VODها طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها و سریال‌ها را از سراسر جهان به کاربران ارائه می‌دهند. این امر به‌معنای انتخاب بیشتر برای بینندگان و رهایی از محدودیت‌های برنامه‌های روتین است.
نمی‌توان منکر این موضوع شد که پلتفرم‌های نمایش خانگی با ارائه فرصتی جدید برای پخش فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، به افزایش تولید محتوای داخلی در این کشور کمک کرده‌اند. این امر منجر به ایجاد شغل‌های جدید و رونق صنعت سرگرمی ایران شده است.
VODها در حال حاضر نقش مهمی در صنعت سرگرمی ایران ایفا می‌کنند و ظرفیت این را دارند که در آینده نقش مهم‌تری ایفا کنند. با رفع چالش‌های موجود، VODها می‌توانند به گزینه‌ای محبوب‌تر برای سرگرمی در ایران تبدیل شوند و به‌طور قابل‌توجهی بر نحوه تماشای فیلم و سریال توسط مردم ایران تأثیر بگذارند.
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد